Kinderen hebben recht op contact met hun vader en
moeder. Met allebei. Ook als de ouders in verschillende landen wonen. Maar niet
altijd werken de ouders mee. Wat kunnen we doen in een internationale context?
Laten we een gebruikelijke zaak onder de loep
nemen. De rechter heeft voorzieningen vastgelegd, waarin bepaald is dat de ene
ouder met de kinderen in het ene land woont, en de in een ander land wonende ouder
recht heeft op een bezoekregeling. De bezoekregeling wordt niet nagekomen. We
bekijken alleen de casus binnen de
landen van de Europese Unie, al zijn bepaalde normen ook geldig voor landen
buiten Europa.
Uitvoeren
van een buitenlands vonnis
Als de ene ouder weigert de kinderen in de
vakantie naar de ander te laten gaan, kan deze proberen het vonnis waar de
bezoekregeling in staat te laten uitvoeren in het land waar de kinderen
woonachtig zijn (en waar de niet-nakoming dus plaatsvindt). Dankzij de Europese
wetgeving kan dit vrij snel. Met het gelegaliseerde en vertaalde vonnis en de
benodigde certificaten die door de rechtbank van oorsprong worden afgegeven,
kan de benadeelde ouder het vonnis laten uitvoeren in het land waar de kinderen
wonen.
De rechtbanken in Europa kunnen niet anders dan
het vonnis uitvoeren. Er zal niet alsnog inhoudelijk naar de zaak worden
gekeken, en zelfs als er beroep wordt aangetekend, zal de uitvoering door
moeten gaan.
Verdrag
van Den Haag
De Haagse Conventie over de burgerlijke aspecten
van internationale kinderontvoering, van 1980, biedt naast de juridische
middelen om kinderontvoering te voorkomen of terug te draaien ook maatregelen
ter uitvoering van de bezoekregelingen. De Conventie kan worden ingezet via de
Centrale Autoriteit in het land waar de benadeelde ouder woont, die contact op
zal nemen met de Centrale Autoriteit van het land waar de kinderen wonen.
Ook kan de benadeelde ouder direct een beroep
doen op het Haagse verdrag.
Welke stappen precies te nemen zal bekeken moeten
worden aan de hand de precieze casus. Neem hiervoor contact op met Tulp
Abogados.
INCUMPLIMIENTO
DEL RÉGIMEN DE VISITAS INTERNACIONAL
Los
niños tienen derecho a estar en contacto con su padre y su madre, con los dos. También
si los progenitores viven en países diferentes. Pero a menudo los propios progenitores
impiden que las visitas se realicen con normalidad. ¿Qué se puede hacer en el
ámbito internacional?
Veamos un caso clásico. Un juez ha fijado unas medidas, en las que se decide
que los menores viven con uno de los padres en un país, mientras que para el otro
se ha fijado un régimen de visitas, que incluye las vacaciones en el país de
residencia de éste. Y el régimen se incumple.
Vemos
los casos que se producen dentro de la Unión Europea, si bien también es
parcialmente válido para países fuera de Europa.
Ejecución
de sentencia extranjera
Si
uno de los padres se niega a dejar que los niños vayan de vacaciones a estar
con el otro progenitor, éste puede intentar ejecutar la sentencia con las
medidas en el país de residencia de los menores, donde se está incumpliendo la sentencia.
Gracias a la legislación comunitaria se puede hacer con cierta rapidez. Con la
sentencia traducida y legalizada, y los correspondientes certificados del
juzgado de origen, el padre perjudicado puede ejecutar la sentencia en el país
de residencia de los menores.
Los
juzgados en Europa no pueden sino ejecutar la sentencia. No se puede volver a
valorar el asunto de fondo, e incluso una apelación no frenaría la propia
ejecución.
Convenio
de La Haya
El
Convenio de la Haya de aspectos civiles de sustracción internacional de
menores, de 1980, ofrece además de las medidas jurídicas de evitar o corregir
la sustracción, medidas de ejecución para el cumplimiento de un régimen de
visitas. Se puede recurrir al Convenio a través de la Autoridad Central del
país del progenitor perjudicado, que se pondrá en contacto con la Autoridad Central
del país de residencia de los menores.
También
puede el padre perjudicado solicitar al juez directamente la aplicación del convenio,
sin intervención de la Autoridad Central.
