miércoles, 20 de noviembre de 2013

EEN KIND HEEFT RECHT OP CONTACT MET BEIDE OUDERS



Vandaag is de Internationale Dag van het Kind. Goed moment om te herinneren dat kinderen recht op contact met hun vader en moeder. Met allebei. Dit is zo omdat het in de wet staat, in de Spaanse wet, in de Nederlandse wet, in Internationale verdragen... En dit is volgens vrijwel alle psychologen en pedagogen ook het beste voor het kind. Maar helaas werken ouders lang niet altijd mee aan een goed contact tussen ouders en kind. Na veel echtscheidingen zijn de kinderen slachtoffer van de conflicten tussen de ouders, waardoor soepel contact onmogelijk lijkt. Soms staat een van de ouders het contact met de andere niet toe; soms zal de ene ouder er alles aan doen om de ander te dwarsbomen. De benadeelde ouder kan dan via de rechter zijn of haar gelijk proberen te halen. Dit zijn echter slopende en langdurige procedures. Het gaat immers om iets ongrijpbaars als het contact van de kinderen met de ouder. De ouder bij wie de kinderen wonen heeft veel feitelijke macht.
Als we deze toch al moeilijke situatie ook nog in een internationale context zetten, zijn de kansen op een goede afloop nog kleiner, en de noodzaak van goed juridisch advies nog belangrijker.
Laten we een gebruikelijke zaak onder de loep nemen. De rechter heeft voorzieningen vastgelegd, waarin bepaald is dat de ene ouder met de kinderen in het ene land woont, en de in een ander land wonende ouder recht heeft op een bezoekregeling. De bezoekregeling wordt niet nagekomen. We bekijken alleen de  casus binnen de landen van de Europese Unie, al zijn bepaalde normen ook geldig voor landen buiten Europa.
Uitvoeren van een buitenlands vonnis
Als de ene ouder weigert de kinderen in de vakantie naar de ander te laten gaan, kan deze proberen het vonnis waar de bezoekregeling in staat te laten uitvoeren in het land waar de kinderen woonachtig zijn (en waar de niet-nakoming dus plaatsvindt). Dankzij de Europese wetgeving kan dit vrij snel. Met het gelegaliseerde en vertaalde vonnis en de benodigde certificaten die door de rechtbank van oorsprong worden afgegeven, kan de benadeelde ouder het vonnis laten uitvoeren in het land waar de kinderen wonen.
De rechtbanken in Europa kunnen niet anders dan het vonnis uitvoeren. Er zal niet alsnog inhoudelijk naar de zaak worden gekeken, en zelfs als er beroep wordt aangetekend, zal de uitvoering door moeten gaan.
Hoe de uitvoering in de praktijk uitloopt, is per land verschillend. In sommige landen wordt de politie eerder ingeschakeld dan in andere landen. Spanje is over het algemeen terughoudend met de inschakeling van de politie als het kinderzaken betreft.
Verdrag van Den Haag
De Haagse Conventie over de burgerlijke aspecten van internationale kinderontvoering, van 1980, biedt naast de juridische middelen om kinderontvoering te voorkomen of terug te draaien ook maatregelen ter uitvoering van de bezoekregelingen. De Conventie kan worden ingezet via de Centrale Autoriteit in het land waar de benadeelde ouder woont, die contact op zal nemen met de Centrale Autoriteit van het land waar de kinderen wonen.
Ook kan de benadeelde ouder direct een beroep doen op het Haagse verdrag. Hoe deze procedure in zijn werk gaat, is per land verschillend. In Spanje is het een spoedprocedure, waarbij juridische bijstand van een advocaat verplicht is.
Keuze tussen verschillende procedures
Welke procedure te volgen zal afhangen van de concrete situaties. In bepaalde gevallen en afhankelijk van het betrokken land, kan het raadzaam zijn de Centrale Autoriteit in te schakelen. Bij andere zaken kan het sneller en effectiever zijn over te gaan tot directe uitvoering.
Echter, de enige personen die het recht van de kinderen op beide ouders kunnen waarborgen zijn de ouders zelf.

miércoles, 9 de octubre de 2013

NIET NAKOMEN INTERNATIONALE BEZOEKREGELING / INCUMPLIMIENTO DEL RÉGIMEN DE VISITAS INTERNACIONAL



Kinderen hebben recht op contact met hun vader en moeder. Met allebei. Ook als de ouders in verschillende landen wonen. Maar niet altijd werken de ouders mee. Wat kunnen we doen in een internationale context?
Laten we een gebruikelijke zaak onder de loep nemen. De rechter heeft voorzieningen vastgelegd, waarin bepaald is dat de ene ouder met de kinderen in het ene land woont, en de in een ander land wonende ouder recht heeft op een bezoekregeling. De bezoekregeling wordt niet nagekomen. We bekijken alleen de  casus binnen de landen van de Europese Unie, al zijn bepaalde normen ook geldig voor landen buiten Europa.
Uitvoeren van een buitenlands vonnis
Als de ene ouder weigert de kinderen in de vakantie naar de ander te laten gaan, kan deze proberen het vonnis waar de bezoekregeling in staat te laten uitvoeren in het land waar de kinderen woonachtig zijn (en waar de niet-nakoming dus plaatsvindt). Dankzij de Europese wetgeving kan dit vrij snel. Met het gelegaliseerde en vertaalde vonnis en de benodigde certificaten die door de rechtbank van oorsprong worden afgegeven, kan de benadeelde ouder het vonnis laten uitvoeren in het land waar de kinderen wonen.
De rechtbanken in Europa kunnen niet anders dan het vonnis uitvoeren. Er zal niet alsnog inhoudelijk naar de zaak worden gekeken, en zelfs als er beroep wordt aangetekend, zal de uitvoering door moeten gaan.
Verdrag van Den Haag
De Haagse Conventie over de burgerlijke aspecten van internationale kinderontvoering, van 1980, biedt naast de juridische middelen om kinderontvoering te voorkomen of terug te draaien ook maatregelen ter uitvoering van de bezoekregelingen. De Conventie kan worden ingezet via de Centrale Autoriteit in het land waar de benadeelde ouder woont, die contact op zal nemen met de Centrale Autoriteit van het land waar de kinderen wonen.
Ook kan de benadeelde ouder direct een beroep doen op het Haagse verdrag.

Welke stappen precies te nemen zal bekeken moeten worden aan de hand de precieze casus. Neem hiervoor contact op met Tulp Abogados.

INCUMPLIMIENTO DEL RÉGIMEN DE VISITAS INTERNACIONAL
Los niños tienen derecho a estar en contacto con su padre y su madre, con los dos. También si los progenitores viven en países diferentes. Pero a menudo los propios progenitores impiden que las visitas se realicen con normalidad. ¿Qué se puede hacer en el ámbito internacional?
Veamos un caso clásico. Un juez ha fijado unas medidas, en las que se decide que los menores viven con uno de los padres en un país, mientras que para el otro se ha fijado un régimen de visitas, que incluye las vacaciones en el país de residencia de éste. Y el régimen se incumple.
Vemos los casos que se producen dentro de la Unión Europea, si bien también es parcialmente válido para países fuera de Europa.
Ejecución de sentencia extranjera
Si uno de los padres se niega a dejar que los niños vayan de vacaciones a estar con el otro progenitor, éste puede intentar ejecutar la sentencia con las medidas en el país de residencia de los menores,  donde se está incumpliendo la sentencia. Gracias a la legislación comunitaria se puede hacer con cierta rapidez. Con la sentencia traducida y legalizada, y los correspondientes certificados del juzgado de origen, el padre perjudicado puede ejecutar la sentencia en el país de residencia de los menores.
Los juzgados en Europa no pueden sino ejecutar la sentencia. No se puede volver a valorar el asunto de fondo, e incluso una apelación no frenaría la propia ejecución.
Convenio de La Haya
El Convenio de la Haya de aspectos civiles de sustracción internacional de menores, de 1980, ofrece además de las medidas jurídicas de evitar o corregir la sustracción, medidas de ejecución para el cumplimiento de un régimen de visitas. Se puede recurrir al Convenio a través de la Autoridad Central del país del progenitor perjudicado, que se pondrá en contacto con la Autoridad Central del país de residencia de los menores.
También puede el padre perjudicado solicitar al juez directamente la aplicación del convenio, sin intervención de la Autoridad Central.

Para saber qué pasos dar, habrá que valorar las circunstancias concretas del caso. Para ello, póngase en contacto con Tulp Abogados.

jueves, 25 de julio de 2013

GEDEELD OUDERLIJK GEZAG IN SPANJE / GUARDA Y CUSTODIA COMPARTIDA



GEDEELD OUDERLIJK GEZAG IN SPANJE
Afgelopen 19 juli heeft de Spaanse ministerraad een wetsontwerp aangenomen waarin belangrijke wijzigingen met betrekking tot ouderlijk gezag en dagelijkse zorg over kinderen van gescheiden ouders worden voorgesteld. Grote koppen in de kranten, en op het kantoor begon de telefoon te rinkelen: vaders die onmiddellijk gezamenlijk gezag eisen en bezorgde moeders die dit willen voorkomen. Wat is er precies aan de hand? Om welke veranderingen gaat het?
Wetsvoorstel
In de eerste plaats moeten we benadrukken dat het hier om een wetsvoorstel gaat. Totdat de wet is aangenomen en gepubliceerd in het staatsblad kunnen er nog veranderingen ingevoerd worden.
Dagelijkse zorg van de kinderen
In de tweede plaats moeten we onderscheid maken tussen “patria potestad” en “guarda y custodia”. De “patria potestad” betreft de belangrijke beslissingen in het leven van het kind (o.a. woonplaats, school, medische behandelingen) en de “guarda y custodia” betreft de dagelijkse zorg. De voorgestelde veranderingen betreffen met name deze dagelijkse zorg. Tot nu toe is het gebruikelijk dat de moeder belast wordt met de dagelijkse zorg terwijl voor de vader een bezoekregeling wordt opgesteld. In het wetsvoorstel wil men dat de dagelijkse zorg in principe gedeeld worden tussen beide ouders.
Feitelijke uitvoering van de dagelijkse zorg
Veel mensen denken bij gedeelde dagelijkse zorg (guarda y custodia compartida) dat het kind de ene week bij de een en de andere week bij de ander verblijft. Maar ook andere alternatieven zijn denkbaar, afhankelijk van de omstandigheden van het gezin. Dagelijks zorg kan zijn dat het kind bij de ene ouder slaapt, maar dat de andere ouder het kind ’s ochtends naar school of de opvang brengt, of ’s middags ophaalt.
Er zijn net zoveel regelingen te bedenken als er gevallen zijn. Elk gezin heeft zijn eigen bijzondere omstandigheden en standaardregelingen houden hier geen rekening mee. De daadwerkelijke inhoud van de zorg zal dus afhangen van verschillende factoren, waaronder de leeftijd, de omstandigheden van het kind, de relatie ouder-kind tot op het moment van de scheiding... maar ook met de mogelijkheden van de ouders om hun baan te combineren met de zorg over het kind. Het lijkt weinig wenselijk de tijd van het kind door tweeën te delen, als een van de ouders de middagen vrij is terwijl de ander lange werkdagen maakt. Ook is een wekelijkse wissel van woning en zorg voor babies niet raadzaam.
Plan van ouderlijk gezag
Het daadwerkelijke novum van het voorstel zit in de plicht van de ouders bij de dagvaarding tot scheiding of voorzieningen een plan van ouderlijk gezag te voegen. Hierin moeten ze uitleggen hoe ze inhoud denken te geven aan hun ouderlijke verantwoordelijkheden. Want uiteindelijk hebben we het daar over: niet over bij wie het kind woont en wie betaalt, maar over de verplichtingen die beide ouders hebben ten opzichte van de opvoeding en de zorg over hun kind. Het welzijn van het kind staat centraal, en dat moeten ouders beseffen.

GUARDA Y CUSTODIA COMPARTIDA
El pasado 19 de julio el Consejo de Ministros aprobó el Anteproyecto de Ley sobre el ejercicio de la responsabilidad parental, con importantes modificaciones que afectan a los menores cuyos padres se han separado. Tras la publicación de la noticia, recibimos en el despacho muchas llamadas de padres pidiendo la custodia compartida y madres preocupadas por evitarlo. ¿Realmente, qué está cambiando?
Anteproyecto de Ley
En primer lugar debemos insistir en que se trata de un anteproyecto de ley. Hasta que la ley no haya sido aprobada y publicada en el BOE puede sufrir modificaciones.
Guarda y custodia
En segundo lugar debemos diferenciar la “patria potestad” de la “guarda y custodia”. La “patria potestad” es sobre las decisiones importantes en la vida del menor (como lugar de residencia, colegio, tratamientos médicos) y la “guarda y custodia” se refiere al cuidado diario. Hasta ahora es habitual atribuir la guarda y custodia a la madre y fijar un régimen de visitas para el padre. Con la modificación se busca repartir el cuidado entre ambos progenitores, pudiendo el juez acordar que la guarda y custodia sea ejercitada por uno solo de los progenitores o por los dos, de forma compartida.
Ejecución efectiva de custodia compartida
Muchas veces se cree que la custodia compartida significa que el niño pasa una semana con uno y otra semana con el otro progenitor. Pero hay muchas alternativas, que dependerán de las circunstancias de cada familia. El cuidado diario puede incluir que el menor duerma siempre con uno de los dos progenitores, pero que el otro lo lleve por la mañana al colegio o lo vaya a buscar por la tarde.
Cada familia es un mundo y los regímenes estándar no suelen tener en cuenta todas las circunstancias. El contenido concreto para cada familia dependerá de diferentes factores, como la edad del menor, la relación con los progenitores hasta el momento de la separación pero también las posibilidades de los progenitores de conciliar su vida familiar y laboral. No parece muy recomendable repartir el tiempo del niño en dos cuando uno de los progenitores puede hacerse cargo todas las tardes del menor, si el otro tiene jornadas laborales muy largas. Tampoco es deseable cambiar a un bebe semanalmente de vivienda y cuidador.
Plan de ejercicio de patria potestad
La novedad más interesante del anteproyecto está en la obligación de los padres de adjuntar a la demanda de divorcio o medidas un plan de ejercicio de patria potestad. En este plan tienen que explicar cómo piensan ejercer sus responsabilidades parentales. Porque de esto estamos hablando: no con quién vive el niño y quién paga, sino de las obligaciones que tienes ambos progenitores en relación con el cuidado y la educación de sus hijos. El interés del menor es la base para cualquier decisión, y esto es algo que los progenitores deben asumir.

viernes, 19 de julio de 2013

OP VAKANTIE MET DE KINDEREN / DE VACACIONES CON LOS NIÑOS



OP VAKANTIE MET DE KINDEREN
Door de lange schoolvakantis en de korte werkvakanties, helaas, gaan veel ouders apart met de kinderen op vakantie, of gaan de kinderen met grootouders of andere familieleden op reis. Kunnen de kinderen zonder beide ouders naar het buitenland reizen?
Alleen reizen met de kinderen
Ouders hebben het recht alleen met de kinderen te reizen, of deze mee te geven aan grootouders of andere mensen waar zij vertrouwen in hebben. Het is dan ook niet wettelijk verplicht in Spanje om naast de paspoorten van de kinderen andere documenten mee te geven.
Echter, door de toename van het aantal zaken internationale kinderontvoering, kunnen de autoriteiten vragen om uitleg. Bovendien zijn er landen waar wél een specifieke toestemming gevraagd zal worden van beide ouders.
Reisdocumenten van de kinderen
Voorkom dus problemen aan de grens, en doe naast het paspoort de volgende documenten in de rugzak van uw kind:
-          Notariële machtiging van de ouders voor de reis. Dit kan een algemene machting voor een al dan niet bepaalde duur en  bestemming zijn of een eenmalige bevoegdheid voor een bepaalde reis. De machtigng kan tweetalig worden opgesteld, of een beëdigde vertaling kan worden toegevoegd. 
-          Uitreksel van het geboorteregister en eventueel van het gezagsregister. 
-          Kopie van het paspoort van de toestemmende ouder (of van allebei als de kinderen met de grootouders of met andere personen reizen). 
-          Indien de ouders gescheiden zijn, is het raadzaam een kopie van het vonnis van de voorzieningen mee te nemen, al dan niet vertaald.
Met alle papieren in orde, kan uw kind gerust op reis, terwijl u werkt.


DE VACACIONES CON LOS NIÑOS
Debida las largas vacaciones escolares, y las pocas vacaciones que suelen tener los padres, muchos padres optan por tomar las vacaciones de forma separada o enviar a sus hijos de vacaciones con abuelos u otras personas. ¿Pero pueden los niños también viajar al extranjero sin presencia de ambos padres?
Viajar solos con los menores
Los padres tienen derecho a viajar cada uno con sus hijos, y dejar que los niños viajen con otras personas de su confianza. No hay ninguna obligación legal en España de proveer a los menores de otros documentos además de los pasaportes.
No obstante, por el aumento de los casos de sustracción internacional de menores, las autoridades pueden pedir justificaciones. Y además hay países donde sí van a exigir una autorización expresa de ambos progenitores.
Documentos de viaje de los menores
Para evitar problemas en la frontera, conviene poner junto con el pasaporte en la mochila del niño los siguientes documentos:
-          Autorización notarial de los padres para el viaje. Puede ser una autorización indefinida o específica para un viaje en concreto. Cabe redactar la autorización en dos lenguas, o añadir una traducción jurada.  
-          Certificado de nacimiento. 
-          Copia del pasaporte del progenitor que da el permiso (o de ambos si el niño viaja con terceros). 
-          En caso de divorcio, interesa llevar copia de la sentencia de las medidas de los menores, traducida, en su caso,.
Con todos los papeles en regla, su hijo puede viajar sin problemas, y usted dedicarse al trabajo.